Vannacht een goede nachtrust gehad de kou van gisteren is helemaal verdwenen.. Vandaag rijden een verbindingsroute van zo'n 280 km naar Kanab. onderweg doen we bij Page , de Lower Antilope Canyon
aan. Dit is een zeer smalle kloof met prachtige rotsformaties, je wandelt , klautert en klimt hier onder begeleiding van een gids doorheen, was erg mooi In Page voor een lunch langs de Subway
gereden, is altijd erg lekker. Verder valt er van deze rit weinig te verellen, behalve dat hij erg mooi was. We staan nu in Kanab op een camping die beheert wordt door een Nederlands echtpaar (Wim en
Thea) uit Brabant
Na een zeer koude nacht, bleek dat de waterleiding van de camper bevroren was. Onze waterslang was hierdoor geen slang meer maar een paal, gelukkig brak al snel de zon door, dus tegen de tijd dat we
weg wilden was hij ontdooid We hebben het dan ook behoorlijk koud gehad vannacht. Maar goed vanavond zal het wel warmer zijn hopen we. Vandaag gaan we zo'n 300 km rijden, eerst nog een stuk langs de
Grand Canyon. Daarna via Tuba City naar Monument valley, een mooie afwisselende rit. We moeten daar ruim voor half 2 zijn , want we willen een rondtour van 2,5 uur door de valley maken en die start
om half 2. Om 12:45 uur zijn we ter plaatse, mooi op tijd dus, maar dan besluiten we om een uitgebreidere tour te maken van ruim 3,5 uur, en die start pas om 15:45 uur. Dus kunnen we ons rustig
installeren op camping gouldings. Omdat we pas rond 19:30 terug zullen zijn , maakt Alie alvast het avondeten klaar,zodat we na de tour direct aan kunnen vallen, vandaag Chili Con Carne. De
rondtour is werkelijk fabelachtig, ondanks dat H&A hier al geweest waren , hebben zij ook weer veel nieuwe indrukken opgedaan. Het was weer een prachtige dag.
Vannacht voor het eerst een koude nacht gehad. H&A waren al weer om 4:45 uur wakker, dit kwam mede doordat de plaatselijke reinigingsdienst het zo nodig vond om achteruitrijdend de vulnisbakken
te legen, het piepte ons daarom in de oren. Maar goed H heeft zijn tijd goed besteed door het verslag van gisteren te maken. Uiteindelik toch pas om 7:30 uur opgestaan, het waait behoorlijk buiten,
dat belooft niet veel goeds voor de helikoptervlucht van P&M Na het ontbijt zijn we naar het vliegveld gereden om te kijken of er uberhaupt gevlogen wordt vandaag, maar helaas het zit er niet in.
Daarna zijn we naar het IMax theater gegaan, waar een film speelt over de ontdekking van de Grand Canyon door John Wesley Powel. Een zeer indrukwekkende film, en een goed alternatief voor een
helikoptervlucht. Na de film naar de Grand Canyon, nou daar hadden we niet op gerekend, een file voor de ingang van heb ik jou daar. Komt natuurlijk omdat het zaterdag is, ook blijken alle
parkeerplaatsen vol, zeker voor een RV van 10 meter. Dus dan maar naar een andere lokatie, gelukkig is daar wel plaats. Van hieruit naar de shuttle bus gelopen , en daarmee langs de rim van de canyon
gereden , bij alle 8 uitzicht punten zijn we uitgestapt en hebben van het overweldigende uitzicht genoten. Daarna terug naar de camping, toen eerst maar even douchen, met muntjes, H staat net
in z'n adams kostuum, werpt er een quarter in en wat denk je geen water, gloeiende gloeiende dus aankleden maar weer en naar een andere douche, het hele ritueel opnieuw , yes er komt water uit, dus
ff voelen hoe warm het is, op het briefje wat er bij hangt staat speciaal voor mensen met een iets minder dan gemiddeld IQ "na inwerpen munt koud water bijvoegen tot juiste temperatuur bereikt is"
nou je raadt het al steenkoud water, voordat het water ook maar iets warm wordt is het muntje op, affijn 3 munten verder kan er eindelijk begonnen worden met douchen. 's avonds zijn we om de
stress te vergeten en te voorkomen dat we nog slanker worden maar een Pizza wezen eten, en daarna hebben we een fles wijn soldaat gemaakt.
Vanmorgen was de hele familie al om 5:45 uur uit de veren, maar toch allemaal goed geslapen de eerste nacht in de camper, zelfs met de airco aan, en die maakt een partij herrie hoor. Na het perfecte
ontbijt zijn we vertrokken voor een afstand van 380 km richting Grand Canyon, omdat we zoveel mogelijk willen zien natuurlijk, rijden we wel een stuk om via deze route. We willen namelijk via de
prachtige Oatman pass, die is onderdeel van de beroemde Route66. Eerst maar eens gaan tanken, want de meter staat inmiddels op de helft, en de pompstations liggen hier niet voor het oprapen op dit
soort eenzame routes. We komen hier eerst in het leuke western dorpje Oatman, hier lopen een aantal ezels vrij door het dorp, En NEE lieve mensen daar hebben we onszelf niet bij meegerekend
natuurlijk. Helaas zijn er vandaag maar 2 ezels aanwezig, de rest struint ergens rond in de bergen waarschijnlijk. Maar het dorpje zelf is ook zeer de moeite waard, alleen wel jammer dat er ook
auto's mogen parkeren, dit verstoort toch een beetje het idee dat je in een cowboyfilm set aanwezig bent. Hier ook nog even een slappe kop koffie gedronken Hierna verder over de pass ondanks de
redelijke smalle weg en de vele bochten, is het goed te rijden met de camper die toch bijna 10 meter lang is. Daarna via de bijna eindeloze lange route66 door een stuk woestijn van
138km naar Kingman, van daar verder naar Hackberry, ook weer zo'n gehucht uit vervlogen tijden. Dan naar Seligman, het Volendam van route66, hier eten we een lekker ijsje bij een grappige
horeca ondernemer die onder andere dead chicken verkoopt, maar het begint er al mee dat de deurknop aan de kant van de scharnieren zit, P stond dan ook tevergeefs aan deze deur te trekken totdat hij
zag dat er nog een deurknop aan de andere kant zat. Vervolgens spuit hij bij je bestelling mosterd op je trui, gelukkig is dit geen echte mosterd, vervolgens bied hij je dan ook nog bijna niet
gebruikte servetjes aan, dat zelfde geldt voor zo goed als nieuwe rietjes. En om de verwarring compleet te maken geeft hij jouw wisselgeld mee aan een willekeurige andere klant. Het is inmiddels al
aardig laat geworden, de navigatie geeft aan dat we niet voor 18:00 uur zullen arriveren, eigenlijk willen we voor we naar de camping gaan eerst nog langs het vliegveld om een heli vlucht te
reserveren boven de canyon voor PenM voor morgen. Dus maar een beetje doorrijden, maar ook weer even de tank volgooien, die staat alweer op half, want ja mensen hij lust wat hoor die 10 cilinder 6,7
liter benzine Ford motor, we hebben 338 km gereden nu met deze tank en er gaat slechts 98 liter bij :-) Wij vroegen aan de pompbediende wat een druppel benzine kost, hij zegt die mag je wel gratis
hebben, ik zeg druppel hem dan maar vol . Daar had hij jammer genoeg geen tijd voor. :-) Het blijkt hier ook gigantisch hard te waaien, dan wordt er niet gevlogen met de helikopters. Men zegt dat het
morgen weer erg hard gaat waaien, dus besluiten dat eerst maar af te wachten voor dat we reserveren, want de deelnemers zijn er ook nog niet zo zeker van dat ze dan wel willen vliegen. Dus op naar de
gereserveerde camping, helaas kunnen we niet op de camping in de village staan daarvoor is onze camper te groot. Op deze camping hier blijven we 2 nachten, want morgen gaan we de hele dag de
Grand Canyon bezoeken, dwz vanaf de rand, want afdalen in de canyon heb je iets meer tijd en conditie voor nodig dan wij beschikbaar hebben. P gaat ons vanavond zijn beroemde gebakken piepers
serveren. hamburgerschijf erbij en ern bak groenvoer, prima dus. De airco hebben we hier gelukkig niet nodig vanacht want het is hier een heel stuk koeler, is ook niet zo gek want we zitten hier op
ruim 2200 meter hoogte.
Vandaag worden we om 7:30 uur op gehaald door de camperverhuurder bij het hotel. 3 kwartier te laat staat hij voor de deur. Na alle administratieve rompslomp, we krijgen een 2012 camper met 25000
miles op de klok, alles ziet er perfect uit, en de koelkast en de dak airco werken ( dit laatste ter info voor Berrie en Anneke) Maar er blijft natuurlijk altijd wat te zeuren over want A mist
wel een bezem. :-) daarna rond 10:00 uur weggereden. Eerst maar naar de Walmart voor de nodige boodschappen. Na 1,5 uur rondcrossen en zoeken in deze gigantische supermarkt, hebben we 2 karren
boordevol boodschappen. Dus met 85000 plastic zakjes terug naar de camper. Het went al weer snel het rijden met de RV . Eerst naar de Hooverdam de grootste stuwdam van Noord Amerika. Het valt H en A
op dat het waterpeil van lake Mead alweer meters gezakt is sinds 3 jaar geleden. Dat is goed te zien aan de witte rand op de bergrand. De onvoorstelbare elektriciteits afname van Las Vegas
i.c.m. de weinige regenval van de laatste jaren veroorzaakt een behoorlijk probleem denk ik. De nieuwe brug over de kloof is nu ook helemaal klaar en in gebruik genomen, hierdoor hoeft niet al het
verkeer meer over de dam, ook heb je vanaf deze brug nu een prachtig uitzicht op de Hooverdam. Helaas kon A de moed niet meer opbrengen om mee omhoog te lopen. Daarna zijn we vertrokken voor en rit
van zo' n kleine 200 km door de woestijn naar Bullhead city , daar willen we overnachten, de eerste camping waar we ons rond kwart voor zes melden, is de receptie gesloten en nergens een mogelijkheid
om jezelf via een envelop aan te melden wat in de US zeer gebruikelijk is namelijk. Dan hangt er een lijstje of plattegrond van de camping met plaatsen die je kunt nemen, vervolgens vul je wat
gegevens in op een envelop, zoals naam, kenteken camper etc. het verschuldigde bedrag erin , die je dan vervolgens in de brievenbus van het kantoor deponeert. Gelukkig is iets verderop nog een
camping, ook deze receptie is al gesloten, maar hier lukt het wel via de beproefde envelop methode, dus staan we nu op een bloedhete camping voor de eerste overnachting. Maar niet voor dat we de
eerste koude Budweisers en een pan heerlijke spaghetti hebben opgemaakt.
Zo de eerste nachtrust alweer achter de rug, maar we zijn jullie eerst nog wel een stukje van gisteren schuldig. Gisteren dus een taxi genomen naar het Excalibur hotel op de strip in Vegas. Ook
daar eerst weer even in de rij gestaan om in te checken, dat kun je verwachten natuurlijk met 6000 kamers. We hebben kamers op de 18e verdieping naast elkaar met uitzicht op het zwembad en de
parkeerplaats, beetje jammer natuurlijk. Na even lekker gedoucht te hebben, en de kurze hose aangetrokken te hebben, want het is hier toch nog ruim 30 graden in de avond, zijn we rond 19:00 uur de
strip opgegaan, het was inmiddels ook al aardig donker geworden, en dat is toch wel het mooiste. H die weet de weg (denkt ie) hij stelt voor om niet al te ver te lopen vanavond, en niet verder dan
Ceasars Palace te gaan, onderweg komen we o.a. langs New York-New York, MGM , Paladium, Monte Carlo en langs de prachtige fonteinen show van het Bellagio, gek genoeg hadden H&A deze ook nog
nooit bekeken, daarna naar Ceasars Palace inmiddels waren we al aardig aan ons conditionele einde aanbeland, want dat niet te ver lopen van H was toch inmiddels al een aardige tippel geworden.Na
ons vergaapt te hebben aan de overdadige bouwstijl binnen en wat verfrissende lemonade te hebben gedronken, via de andere kant van de strip teruggelopen naar ons hotel. Kapot moe om 23:00 lekker
ons bedje opgezocht.
De grote dag is voor ons eindelijk aangebroken, voor Paul en Mechtild (P&M) echter gisteren al, die hebben namelijk besloten om op Schiphol een hotel te nemen, want als jezelf bij de NS werkt
weet je natuurlijk alles van de (niet) te verwachten vertragingen op het spoor. Dus dan ga je voor zekerheid. Vreemd hotel overigens dat Mercure hotel, de ingang is achter de douane, dus moeten
P&M maandagavond hun paspoort al laten zien bij de douane om het hotel in te kunnen. De dag voor vertrek hebben we voor het eerst online ingecheckt bij United Airlines, handig hoor dachten we.
Ondanks dat het toch zo' n half uur in beslag neemt , want ze vragen werkelijk het hemd van je lijf, en dat 4x. Op de uitdraai van de printer, daar staat dan met grote letters op DIT IS GEEN
BOARDING PASS, vreemd dus. Maar goed we zullen het wel zien morgen. Wijzelf zijn 's morgens om 5:45 uur vertrokken naar Schiphol Richard heeft ons gebracht met de auto, we waren uiteraard ruim op
tijd, want hoe is het mogelijk we hadden ondanks het vroege tijdstip geen files. In vertrekhal 3 elkaar ontmoet , en na een kop koffie maar eens even kijken wat dat online inchecken heeft opgeleverd,
Nou helemaal niets dus , we moeten gewoon de hele procedure doorlopen alsof je niet hebt ingecheckt, op mijn vraag waarom dit, krijg je dan als antwoord nee online inchecken dat kan nog niet vanuit
Nederland , gloeiende gloeiende. Waarom laten ze je dat dan doen, kreeg zelfs een mailtje van United dat ik online kon inchecken. Maar goed alles komt goed, totdat...........we de douane doorgaan Er
is namelijk (alweer) een nieuw apparaat, waarmee je aan een digitale douanier jouw paspoort moet laten zien. (Sluit goed aan op de personele bezuinigingen bij defensie). H&A en M kunnen zonder
problemen doorlopen, maar als P zijn paspoort op de scanner legt, ziet die gedigitaliseerde douanier de naam Lentjes alweer staan en slaat direct op tilt , P moet dan ook mee naar achteren met een
douaniere in levende lijve, wat hij daar achter de schermen met haar heeft uitgespookt weet ik niet , maar na enige minuten kwam hij terug en mocht gelukkig toch mee naar Amerika Ppppppffffff.
Toen maar gelijk door naar gate G4 om te boarden. Na de nodige security checks, jahoor wordt P er weer uit gehaald bij de scanner , blijkt hij een multitool in zijn rugzak te hebben, mag niet, dus
inleveren maar. Het is maar goed dat er meer mensen zijn die Lentjes heten. Maar Goed na een rustige vlucht van ruim 9 uur komen we aan op Houston airport. Na de gebruikelijke douane formaliteiten
met alweer een chagrijnige beambte, naar onze binnenlandse vlucht van nog eens 3,5 uur naar Las Vegas. Inmiddels zijn we toch wel wat slaperig geworden, want het is inmiddels toch al 2 uur in de
nacht voor ons als ik dit zit te typen in het vliegtuig. Maar we gaan er nog een paar uurtjes tegenaan hoor, we verwachten niet voor 9:00 uur Nederlandse tijd op bed te liggen. Dan is het in Sin City
net 24:00 uur.
Vandaag komen we vermoedelijk voor de laatste keer bij elkaarvoordat we elkaar weer zien op Schiphol op 22 mei. De laatste uitwisselingen vinden plaats zoalshoeveelkleding nemen we mee en welke
boodschappen nemen we mee vanuit Nederland. Nee, we nemen geen aardappels (piepers) mee anders wordt het misschien te zwaar voor het vliegtuig (!). Om te voorkomen dat ze denken dat we de boel
komen versierenbesluiten we ook om maar geen hagelslag mee te nemen (even nadenken). Wat nemen we wel mee? Uiteaard goede Hollandse kaas, sambal (ook zo lekker Hollands), klompen, oh nee ander
schoeisel. Nou je snapt wel hoe deze avond verliep......
Nee, we zijn echt klaar om te gaan, jammer dat we nog veel vrije tijd moeten steken komende weken in werken. Oh ja, Mechtild en Paul gaan maandagavond 21 mei al naar Schiphol aangezien de
teinenloop de laatste tijd erg te wensen over laat naar Schiphol (buiten de schuld van Paul natuurlijk!).
We hebben even gekeken waar onze stoelen zich bevinden in het vliegtuig en waar de toilet is (speciaal voor Alie). Als laatste hebben weal ingechecked bij Moturis onze camperverhuurder, zodat we
bij ophalen snel weg kunnen (hopelijk).
Nou zoals je ziet zijn we echt klaar om te gaan, nu alleen de koffers nog inpakken. Hou jullie op de hoogte hoe dit is verlopen!
