Vanmorgen was de hele familie al om 5:45 uur uit de veren, maar toch allemaal goed geslapen de eerste nacht in de camper, zelfs met de airco aan, en die maakt een partij herrie hoor. Na het perfecte ontbijt zijn we vertrokken voor een afstand van 380 km richting Grand Canyon, omdat we zoveel mogelijk willen zien natuurlijk, rijden we wel een stuk om via deze route. We willen namelijk via de prachtige Oatman pass, die is onderdeel van de beroemde Route66. Eerst maar eens gaan tanken, want de meter staat inmiddels op de helft, en de pompstations liggen hier niet voor het oprapen op dit soort eenzame routes. We komen hier eerst in het leuke western dorpje Oatman, hier lopen een aantal ezels vrij door het dorp, En NEE lieve mensen daar hebben we onszelf niet bij meegerekend natuurlijk. Helaas zijn er vandaag maar 2 ezels aanwezig, de rest struint ergens rond in de bergen waarschijnlijk. Maar het dorpje zelf is ook zeer de moeite waard, alleen wel jammer dat er ook auto's mogen parkeren, dit verstoort toch een beetje het idee dat je in een cowboyfilm set aanwezig bent. Hier ook nog even een slappe kop koffie gedronken Hierna verder over de pass ondanks  de redelijke smalle weg  en de vele bochten,  is het goed te rijden met de camper die toch bijna 10 meter lang is. Daarna via de bijna eindeloze lange route66 door een stuk woestijn van 138km naar Kingman, van daar verder  naar Hackberry, ook weer zo'n gehucht uit vervlogen tijden. Dan naar Seligman, het Volendam van route66, hier eten we een lekker ijsje bij een grappige horeca ondernemer die onder andere dead chicken verkoopt, maar het begint er al mee dat de deurknop aan de kant van de scharnieren zit, P stond dan ook tevergeefs aan deze deur te trekken totdat hij zag dat er nog een deurknop aan de andere kant zat. Vervolgens spuit hij bij je bestelling mosterd op je trui, gelukkig is dit geen echte mosterd, vervolgens bied hij je dan ook nog bijna niet gebruikte servetjes aan, dat zelfde geldt voor zo goed als nieuwe rietjes. En om de verwarring compleet te maken geeft hij jouw wisselgeld mee aan een willekeurige andere klant. Het is inmiddels al aardig laat geworden, de navigatie geeft aan dat we niet voor 18:00 uur zullen arriveren, eigenlijk willen we voor we naar de camping gaan eerst nog langs het vliegveld om een heli vlucht te reserveren boven de canyon voor PenM voor morgen. Dus maar een beetje doorrijden, maar ook weer even de tank volgooien, die staat alweer op half, want ja mensen hij lust wat hoor die 10 cilinder 6,7 liter benzine Ford motor, we hebben 338 km gereden nu met deze tank en er gaat slechts 98 liter bij :-) Wij vroegen aan de pompbediende wat een druppel benzine kost, hij zegt die mag je wel gratis hebben, ik zeg druppel hem dan maar vol . Daar had hij jammer genoeg geen tijd voor. :-) Het blijkt hier ook gigantisch hard te waaien, dan wordt er niet gevlogen met de helikopters. Men zegt dat het morgen weer erg hard gaat waaien, dus besluiten dat eerst maar af te wachten voor dat we reserveren, want de deelnemers zijn er ook nog niet zo zeker van dat ze dan wel willen vliegen. Dus op naar de gereserveerde camping, helaas kunnen we niet op de camping in de village staan daarvoor is onze camper te groot.  Op deze camping hier blijven we 2 nachten, want morgen gaan we de hele dag de Grand Canyon bezoeken, dwz vanaf de rand, want afdalen in de canyon heb je iets meer tijd en conditie voor nodig dan wij beschikbaar hebben. P gaat ons vanavond  zijn beroemde gebakken piepers serveren. hamburgerschijf erbij en ern bak groenvoer, prima dus. De airco hebben we hier gelukkig niet nodig vanacht want het is hier een heel stuk koeler, is ook niet zo gek want we zitten hier op ruim 2200 meter hoogte.