Met familie in een camper van Las Vegas naar Seattle in 2012

Dag 23 Seattle

Zie zo, nu iedereen in Nederland naar het voetballen zit te kijken en wij net via de radio horen dat het 2-0 voor Duitsland staat, zijn wij net klaar met de camper schoonmaken en de koffers inpakken. Dit is dan ook ons laatste verslag op deze website. Nog even wat cijfertjes over onze reis We hebben totaal 5030 km gereden We hebben 15 keer getankt. 1331 liter benzine verbruikt Is dus 1 liter op 3,8 km We hebben op 14 verschillene campings gestaan. De laagste temperatuur is geweest -1 C De hoogste temperatuur is geweest + 36 C We hebben slechts een 1/2 dag regen gehad en 1 dag bewolkt met af en toe motregen. Wij bedanken iedereen voor de leuke reacties Zaterdag ochtend om 8:30 uur hopen wij weer voet op Nederlandse bodem te zetten. Groeten P( Paul) M (Mechtild) A (Alie) en  H (Hans)

Dag 22 Seattle

Vandaag onze laatste echte vakantiedag, ondanks het iets of wat miezerige weer, besloten om de gisteren gemaakte plannen toch maar ten uitvoer te brengen. We gaan met de bus en de Light Rail Train naar het centrum van Seattle. Want parkeren met een camper van 10 meter is in de stad onmogelijk, we hebben nog wel even op internet gezocht naar een mogelijkheid maar helaas. De bus stopt voor de camping, met een sneltreinvaart rijdt deze naar het vliegveld , waar we moeten overstappen. In de bus komen we in gesprek met een paar passagiers die denken dat we uit Rusland komen, waarschijnlijk omdat we er nogal armoedig uitzien in hun ogen :-) Het valt op dat Amerikanen altijd willen weten waar wij vandaan komen, en meestal krijgen we dan te horen dar ze familie of vrienden in Zweden of Noorwegen hebben, want dat is dichtbij Nederland vinden zij. Altijd weer lachen, rare jongens die Romei.....Amerikanen. Maar goed overgetapt op de Light Rail Train die ons naar het centrum brengt. H heeft op de Garmin GPS een wandel route van 4,5 km uitgezet, dus eerst maar naar de Space Needle , de euromast van Seattle. Gezien het weer en het daardoor slechte zicht vinden we de 20 dollar entree iets te veel van het goede, dus de toren alleen maar van onderaf gefotografeerd. Daarna de wandeling vervolgd naar de Pike Place  market een van de meest bezochte attracties van de staat Washington met 10 miljoen bezoekers per jaar. Het lijkt een beetje op de bazar in Beverwijk maar dan zonder moslims maar met veel overjarige hippies. Daarna nog wat rondgehobbeld en een Subway broodje gegeten , want P is hier inmiddels aan verslaafd geraakt. Daarna ondanks de Gps, ons kapot gezocht naar het Light Train Station, M voelde zich bedreigd door de nodige zwervers en straat muzikanten van twijfelachtig allooi. We deden alsof we geen Engels kunnen lezen want er werden ons briefjes voorgehouden met de tekst Hungry, waarom weten we niet want P en H zien er toch niet echt hongerig uit. Zelf hebben zij ook nog even overwogen met zo'n briefje te gaan staan aangezien het vakantie budget aardig op zijn eind raakt. Na ruim 1 uur in het openbaar vervoer , waren we weer terug op de camping. De dames hebben voor de laatste keer de maaltijd bereidt in de camper, het smaakte weer geweldig. Morgen opruimen en koffers inpakken. En voor de laatste keer een pizza' tje  scoren hopen we.

Dag 21 Rimrock-Seattle

Na een rustige nacht aan de Tieton rivier om 9:00 uur vertrokken. Het weer is boven verwachting prachtig. Al snel komen we aan bij Mount Rainier Nat Park. Het is weer een onvoorstelbaar mooie route, we gaan eerst een weg omhoog die we gisteren vanaf de andere kant alweer niet konden bereiken vanwege de vele sneeuw. Naarmate we de top naderen ligt er steeds meer sneeuw, werkelijk  meters hoog. Bij de wegafsluiting omgedraaid en dezelfde weg weer terug gereden, zeker geen straf hoor. Daarna gaan we langs de parkranger het park in, ook hier weer vele prachtige momenten, waarbij Mount Rainier bijna overal als een grote witte sneeuwtop zichtbaar is en boven het landschap uitsteekt a la Kilimanjaro Als we na enige tijd een rivier overgaan, roept P dat hij een poema op een steen in de rivier ziet staan, dus wederom op het ho ijzer en in de volle galop met camera's terug gerend, zover je bij ons van rennen kunt spreken natuurlijk,  Maar ook hier weer,  had deze poema blijkbaar een afspraak met de beren, en wel dat hij zich niet meer zou laten zien. Ook nog een mooie trail gewandeld naar box canyon, prachtig. We beseffen nog niet echt dat dit ons laatste hoogtepunt van deze reis zal zijn. We hebben nu namelijk alle 9 geplande parken gehad van deze reis. Welke de mooiste is, we kunnen het werkelijk niet vertellen, ze hebben allemaal hun eigen bijzondere schoonheid. Nadat we de uitgang van het park zijn gepasseerd, komen we al snel weer in de drukte van het stedelijk gebied terecht. We besluiten dan ook om maar door te rijden naar Seattle, waar we dan nog 3 nachten op een zgn KOA camping zullen verblijven, morgen staat een bezoek aan de stad Seattle op het programma, overmorgen een rustdag en opruimen van de camper, en inpakken koffers. Want donderdag moeten we voor 10:30 uur de camper hebben ingeleverd.

Dag 20 Newport-Rimrock

Vandaag vroeg eruit, want we hebben besloten om vandaag een inhaalslag te maken. We willen nl een dag tijdwinst boeken, dus gaan we ipv 2 dagen  650 km binnendoor , nu 500 km over de snelweg in 1 dag. Dus om 8:15 uur weggereden, eerst 50 km binnendoor naar Spokane , daar voor de laatste keer proviand ingeslagen, daarna over de Interstate verder. De reis verloopt soepel, het weer is prachtig en na zo'n 350 km over de interstate 90 , nemen we de afslag naar highway  12, het is nu nog zo'n 100 km binnendoor naar Mount Rainier Nat Park. Als we de 12 verlaten en naar de 410 gaan blijkt dat deze na 20 km is afgesloten wegens winterse omstandigheden. Dus dan maar terug naar de 12 die gaat ook naar Mt Rainier alleen via een minder mooie route. We besluiten om een camping te zoeken, maar dat valt tegen vreemd genoeg is hier nergens een camping te vinden. Plotseling staat er echter een bordje langs de weg wat verwijst naar een statepark camping, dit is een zeer eenvoudige camping zonder douches en slechts toiletten. We besluiten om hier te gaan staan, het is een prachtige plek aan de rivier tegenover een waterval, en dat voor maar $14,00. Helaas geen internet natuurlijk, morgen nog 70 km naar Mt Rainier NP, en het park zelf natuurlijk, daarna het laatste stuk naar Seattle ons einddoel, maar dat wordt misschien dinsdag pas, daar zijn we nog niet uit.

Dag 19 West Glacier - Newport

Vandaag gaan we ons verplaatsen richting ons einddoel Seattle, het is nog zo'n 1100 km naar het westen, we rijden van Montana, via Idaho naar Washington state. Uiteraard doen we dit niet in 1 dag maar verdelen dit over 3 a 4 dagen. De dag vandaag begint zonnig, als we de camping afrijden en via de 200 naar het westen rijden, we zijn nog geen 2 km op weg, en............ja hoor de langverwachte beer. Plotseling komt er een zwarte beer uit het bos de weg oplopen, deze schrikt zo van het voorbijrazende verkeer, en  waarschijnlijk ook van de familie Lentjes, dat hij direct rechtsomkeert maakt, H stampt direct op het ho ijzer en zoekt de vluchtstrook op om  foto's te kunnen maken. Want natuurlijk heeft P en ook H de camera die al dagen in de stand paraat heeft gestaan nu niet voorhanden. Dus helaas geen foto's, dus zal iedereen ons op ons woord moeten geloven, en dat zal nog een hele toer worden vrees ik. Maar we praten honderd uit over onze close encounter, je houdt het toch niet voor mogelijk, al 4 dagen rijden we door de bossen om beren te spotten en dan als je het niet meer verwacht , rijdt je er bijna eentje dood. We vervolgen onze weg zonder al te veel bijzondere zaken mee te maken, wel is het alweer een prachtige route. Onderweg komen we tijdens een koffiestop in gesprek met een boer van 82 jaar  die zegt half Nederlands te zijn, want zijn moeder was van Nederlandse afkomst en heette Nijs. Een onvoorstelbaar leuke en grappige man, die nog steeds zelfstandig woont met zijn 100 koeien. We hadden graag nog wat langer met hem gepraat maar we moesten uiteraard verder. Als we de staat Idaho inrijden wordt het weer toch wel slechter, het regent.........niet te kort. Rond half 3 besluiten we een camping op te zoeken, we zijn inmiddels al in Washington State. En hier is het weer een uur vroeger,  als we daar aankomen krijgen we te horen dat er vandaag al iemand tot de assen is weggezakt in de drassige grond, want het schijnt hier al weken te regenen. We besluiten dit risico niet te nemen en gaan dus verder, na weer zo'n 30 km vinden we na enig speurwerk een KOA  camping met plaatsen die wel verhard zijn. Hier besluiten we de nacht door te brengen. Vanwege het slechte weer hebben we geen  foto's gemaakt vandaag.

Dag 18 Glacier Nat Park

Zoals gisteren gezegd vandaag gaan we de zgn.  To The Sun Road eerst vanaf de oostkant en daarna vanaf de westkant van het park bezoeken, omdat deze niet doorgaand toegankelijk is vanwege de vele sneeuw op het hoogste punt. Normaal is deze  route zo'n 70 km lang van oost naar west, nu moeten we dus eerst naar de oostingang van Glacier NP rijden vanaf de westingang waar wij op een camping staan, dit is al zo'n 80 km, dan nog de weg naar boven, ook nog 32 km, en dan het hele stuk weer terug naar de westingang , en dan daar naar boven , ook weer zo'n 20 km, dus alles bij elkaar  ruim 250 km ipv 70 km. Maar goed wie wat wil zien moet er wat voor over hebben. Uiteraard is hierbij  onze grootste prioriteit beren spotten. Maar helaas belooft de dag niet veel goeds, want het regent pijpenstelen als we opstaan, ook vannacht heeft het behoorlijk geregend. Is niet vreemd want juni is de regenmaand in de Rocky Mountains. Als we om 9:00 uur vertrekken met de huurauto, gaan we eerst op de parkeerplaats voor de receptie onze internet beslommeringen  op orde brengen. Dus de mail ophalen en het verslag en foto's van gisteren uploaden. Als we dan eindelijk op pad zijn, wordt het al snel droog en breekt de zon door. Dus dat ziet er goed uit, de route is weer prachtig, we maken zelfs nog een mooie wandeling naar een prachtige waterval, we moeten zelfs via een gammele houten plank een snelstromende rivier oversteken. De spanning is te snijden als we door het bos lopen, want beren hebben we nog steeds niet gezien vanuit de veilige auto, dus zullen we er nu zo wel een tegen het lijf lopen, nu we het liever niet hebben. Maar gelukkig of helaas (daar zijn we nog niet uit) weer geen beren gezien. En dat geldt voor de hele route, geen beren, hoe is het toch mogelijk, tot overmaat van ramp horen we tijdens de koffie in een restaurant, een Nederlands echtpaar vertellen dat een beer tegen hun auto aan het aanschuren was geweest. Maar we hebben nog een kans bij de westingang. Dus de hele weg maar weer  terug Na ook hier weer omhoog te zijn gereden, en ook een prachtige wandeling te hebben gemaakt door een oerbos, weer geen beren gezien. Dus rest ons nog de huurauto om 18:00 uur in te leveren. De avond verloopt rustig, met vooral veel discussie over wie zijn schuld het nu is dat we geen foto's van wilde beren hebben  kunnen maken.

Dag 17 Helena- Glacier Nat Park

Vandaag gaan we de gisteren aangepaste route rijden naar de westingang van Glacier NP. Vlak na vertrek steekt er plots een kudde (4stuks) herten over , H moet daarvoor behoorlijk op het ho ijzer, gelukkig liep dit goed af. Hopelijk moeten we vandaag ook nog een keer voor een beer remmen Het is een rit van zo'n 380 km, er blijkt een stuk in te zitten van 146 km wat erg eentonig is, vooral veel landbouw velden a la  NO Polder, maar dan glooiender. Na een verder voorspoedige reis komen we aan op de camping, vlak bij de park ingang. We krijgen een plaats dicht  bij de receptie , aangezien daar alleen daar Wifi voorhanden is. De dames gaan eerst de douches en toiletten inspecteren, het blijkt dat je een vierdaagse training nodig hebt om naar de toiletten te gaan, zover weg. Ook blijkt de Wifi niet te werken op deze plaats, dus maar een andere plek gevraagd dichterbij de toiletten. Geen punt dus, totdat we de waterslang van de kraan willen loskoppelen, blijkt deze met geen mogelijkheid meer dicht te draaien te zijn. Dus moet de slang worden losgenomen , met de volle druk erop, H hoeft hierna niet meer naar het douchegebouw :-) Om de problemen van gisteren m.b,t. de parktoegang op te lossen, besluiten we op advies van de camping een auto te huren voor 24 uur, zodat we ons eenvoudiger door het park kunnen verplaatsen over de wegen die wel toegankelijk zijn. Om 18:00 uur worden P en H  dan ook door de verhuurder opgehaald. We krijgen een witte Chevrolet Impala mee , handige kleur vooral bij het wild spotten. Verder een prima ruime auto. Meteen daarna gaan we het park in vanaf de westkant, we rijden een route waar volgens de camping vooral in de avond een grote kans is om  beren te zien, nou jullie raden het al, ipv beren alleen beten......van de muggen. Morgen nog een kans dan gaan we ook nog de oostingang bezoeken.

Dag 16 Yellowstone-Helena

Afgelopen nacht behoorlijke storm gehad en dat niet alleen,  ook is er sneeuw gevallen, hebben we ook wel gemerkt het was behoorlijk koud in de camper. Dus vandaag de warme kleren maar weer aan, wat een verschil met gisteren , in 1 dag van 25 gr naar 1 graad. Maar goed vandaag hebben we toch een reisdag, dus maakt het niet uit, en de wind is grotendeels gaan liggen gelukkig. Het is een prachtige route van bijna 400 km door Montana , zeer afwisselend met onafzienbare glooiende en bochtige wegen en machtige berglandschappen met  prachtige stroompjes, beekjes en riviertjes. Ook zien we veel herten en zelfs ook weer een eland. Als eerste komen we aan in Bozeman , en gaan daar bij de Walmart onze proviand maar weer eens aanvullen, en de tank voor de 9e keer volgooien. Gelukkig is hier de benzine iets voordeliger nl $3,69 de Gallon, we hebben nl ook al ruim $4 betaald. We vervolgen onze weg tot in Helena , en hadden hier al via internet een camping gezocht. Het is wederom een zeer eenvoudige camping, best een schok na de prachtige van de afgelopen 2 dagen. Het sanitair , vooral van de heren is werkelijk heel bijzonder, de urinoir hangt los aan de houten wand pal naast de wastafels, de normale toilet met houten halve western klapdeur is gesitueerd in het voorportaal van de douche waar je je uitkleedt voor het douchen. Dus maar ff in de camper douchen vandaag, ( ja JW valt mee he). Maar de camping zelf is wel mooi gelegen, en we zijn behalve een 3 tal vaste bewoners de enige gasten, ook niet vreemd natuurlijk met zulk sanitair. Het weer is inmiddels overigens aardig opgeknapt, het is hier een graadje of 18 , en we hebben nog vlees voor de barbecue liggen , dus laten we dit maar opmaken want wie weet hoe het weer de komende dagen wordt, het is nu tenslotte de regentijd voor de Rocky Mountains. Na het eten vraagt Mechtild hoe het gesteld is met de beren populatie in Glacier Nat Park. Reisleider H heeft dit niet paraat , en zoekt het ff op op Google, wat blijkt? Glacier heeft van heel Amerika op Alaska na de hoogste populatie beren, grizzly's, bruine en zwarte beren. Maar wat H tot zijn schrik ook tegen komt is dat de zgn Going to the sun road door Glacier Nat Park helemaal niet toegankelijk is voor RV's groter dan 21' en die van ons is 31' . Dit is wel een heel grote misrekening van de reisleider, dit betekent dat we niet door het park mogen rijden, en dat we de route moeten omgooien, erg jammer , deze weg wordt nl aangemerkt als de mooiste weg van de USA. Schrale troost is wel, naar nu blijkt, dat de weg sowieso voor niemand doorgaand is, aangezien er te veel sneeuw ligt. Dus vanavond snel de route moeten omgooien, gelukkig is dat van hieruit nog mogelijk. We gaan nu niet naar de oostingang van het park maar naar de westingang. We zoeken daar een camping en gaan dan overmorgen het park in zover als we mogen met onze camper, of we nemen misschien een shuttlebus als die tenminste rijdt.